Υπερμετρωπία

Όταν η όραση είναι φυσιολογική, το φως εστιάζεται πάνω στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, δημιουργώντας ένα καθαρό είδωλο.
Στους ανθρώπους που έχουν αυτήν την ατέλεια, ο βολβός του ματιού είναι μικρότερος του φυσιολογικού και γι αυτό οι ακτίνες φωτός εστιάζονται πίσω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Οι υπερμέτρωπες βλέπουν καλύτερα τα αντικείμενα που βρίσκονται σε μακρινή απόσταση και λιγότερο αυτά που βρίσκονται κοντά.

Στην υπερμετρωπία συχνά συμβαίνει ο κερατοειδής χιτώνας να είναι πιο επίπεδος με αποτέλεσμα η απόσταση ανάμεσα στον κερατοειδή και αμφιβληστροειδή χιτώνα να είναι πιο μικρή,όπως επίσης ο φακός του ματιού μπορεί να έχει πιο μικρή διαθλαστική δύναμη από το φυσιολογικό.

Η υπερμετρωπία μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς όσο και σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Στα παιδιά και στις νεαρές ηλικίες,όταν η υπερμετρωπία δεν είναι μεγάλη, ο φακός του ματιού κάνει προσαρμογή και αντισταθμίζει την κατάσταση αυτή με αποτέλεσμα να μην βλέπουν θαμπά για κοντά.

Στις μεγαλύτερες όμως ηλικίες, χάνεται σιγά-σιγά αυτή η ικανότητα προσαρμογής και καθίσταται απαραίτητη η χρήση διορθωτικών γυαλιών ή φακών επαφής, αλλιώς μπορεί να εμφανίσουν κοπιωπία (κούραση στα μάτια) ή και πονοκέφαλο.

Πολύ συχνά παρατηρείται οι υπερμέτρωπες να εκδηλώνουν πρώιμη πρεσβυωπία.