Μελαχρωστική Αμφιβληστροειδοπάθεια

Η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι ένα γενικευμένο όνομα για μία ομάδα κληρονομικών διαταραχών, αποτέλεσμα γενετικών μεταλλάξεων. Χαρακτηρίζεται από σταδιακή μείωση του οπτικού πεδίου και προοδευτικό εκφυλισμό αρχικά των ραβδίων, των φωτοϋποδοχέων, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την περιφερική όραση και για τη νυχτερινή αντίληψη, και αργότερα τον εκφυλισμό και των κωνίων, των φωτοδεκτών, που βρίσκονται στο κέντρο του αμφιβληστροειδή, στην ωχρά κηλίδα, και είναι αρμόδια για την κεντρική όραση, την αναγνώριση λεπτομερειών και των χρωμάτων.
Η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι διόφθαλμος ασθένεια, όμως ανάλογα με τον τύπο της νόσου διαφέρει τόσο η ηλικία εκδήλωσης της νόσου όσο και ο ρυθμός εξέλιξής της.

Κλινικά συμπτώματα:

• Περιορισμός του οπτικού πεδίου (σωληνοειδής όραση).
• Βαθμιαία επιδείνωση της οπτικής οξύτητας.
• Νυκταλωπία (μείωση της νυχτερινής όρασης).
• Πρόωρος καταρράκτης.
• Δυσκολία προσαρμογής στις αλλαγές φωτεινότητας, από το έντονο φως στο σκοτάδι και αντίστροφα.

Δυστυχώς, η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια, αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει σε πάρα πολύ χαμηλή όραση, ακόμα και στην τύφλωση.

Είναι σημαντικό ο ασθενής από τα πρώτα κιόλας στάδια της νόσου να αποταθεί στην εξειδικευμένη στη χαμηλή όραση Οπτομέτρη. Η Οπτομέτρης με βοηθήματα χαμηλής όρασης και ειδικά γυαλιά χαμηλής όρασης μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή να διατηρήσει το οπτικό του πεδίο, να διευρύνει τεχνητά το οπτικό του πεδίο (αν έχει ήδη μειωθεί) και να αυξήσει την οπτική του οξύτητα.

Ειδικά γυαλιά-φίλτρα προστασίας είναι απολύτως απαραίτητα έτσι ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ενόχληση από το έντονο φως, αλλά και να βοηθήσουν τόσο στις εναλλαγές φωτεινότητας όσο και στην καλύτερη αντίληψη της όρασης τη νύχτα.