Μανωλαράκης Γιάννης

Ήταν μόλις λίγων μηνών ο Γιάννης όταν για πρώτη φορά προσέξαμε ένα περίεργο τρεμόπαιγμα στα μάτια του.Έπειτα από παραπομπή της παιδιάτρου πήγαμε σε παιδοοφθαλμίατρο όπου διέγνωσε νυσταγμό, υπερμετρωπία και στραβισμό. Μετά από περίπου 4 χρόνια, σε μια καθιερωμένη εξέταση ο γιατρός μας είπε πως χρειάζεται να γίνει μια ειδική εξέταση για να επιβεβαιωθεί  η υποψία που είχε πως υπάρχει και ένα επιπλέον σοβαρό πρόβλημα στην ωχρά κηλίδα. Το OCT έδειξε πως και στα δύο μάτια του Γιάννη απουσιάζει εκ γενετής το κεντρικό βοθρίο και κατά συνέπεια το παιδί μας είχε μόνο περιφερική όραση και η οπτική του οξύτητα ήταν οριακά στα 2/10 στο κάθε μάτι.
Ο Οφθαλμιατρος μας παρέπεμψε στην κα Τατιάνα Σκούταρη, ειδική Οπτομέτρη στη χαμηλή όραση, γνωστή από την εξειδίκευση της στις νόσους της ωχράς κηλίδας και από πολλά σχετικά δημοσιεύματα στον τύπο.
Ξεκινήσαμε να βλέπουμε την κα Τατιάνα Σκούταρη,προμηθευτήκαμε ειδικά γυαλιά χαμηλής όρασης και μάθαμε σιγά-σιγά στο Γιάννη να διαβάζει. Τότε ήξερε μόνο κάποια γράμματα. Στην πορεία έμαθε όλα τα γράμματα και τους αριθμούς και έτσι η ανάγνωση των παραμυθιών  μπήκε σε καθημερινή διάταξη με σκοπό να εκπαιδευτούν τα μάτια και να βελτιωθεί η όραση.
Μας έκλεισε ραντεβού μετά από ένα εξάμηνο και όταν έφτασε εκείνη η στιγμή η αγωνία μας για την εξέλιξη είχε κορυφωθεί. Κατά τον οπτομετρικό έλεγχο παρακολουθούσαμε την προσπάθεια που έκανε ο Γιάννης για να αναγνωρίσει γράμματα μεσαίου μεγέθους-κάτι τόσο εύκολο για τους περισσότερους από μας-που  του έδειχνε στον πίνακα. Διάβασε δυο σειρές γραμμάτων επιπλέον από την πρώτη φορά. Όταν ολοκληρώθηκε ο έλεγχος, μας κοιτάζει η κα Σκούταρη και μας λέει : « Δεν κάνατε καλή δουλειά», παγώσαμε εμείς…, « Κάνατε εξαιρετική δουλειά» !!!
Όποιες λέξεις και να χρησιμοποιήσω δε θα καταφέρω να περιγράψω αυτό που ένιωσα εκείνη τη στιγμή. Την ελπίδα που γεννήθηκε, ανακούφιση και ευγνωμοσύνη…
Ο Γιάννης έκλεισε τα 7, η οπτική του οξύτητα έφτασε στα —/10 και συνεχίζουμε. Από εκεί που συζητούσαμε το ενδεχόμενο ενός ειδικού σχολείου, τώρα έχουμε την προοπτική για μια φυσιολογική ζωή, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις εξαιτίας της όρασης. Και όλα αυτά το παιδί μας τα οφείλει στον παιδοοφθαλμίατρο και στην κα Σκούταρη  και εμείς οι γονείς του τους οφείλουμε τα πάντα.